تاریخ فرهنگی ایران مدرن
پروژه تاریخ فرهنگی به بررسی گسترده فرهنگ ایران در قرن بیستم اختصاص دارد و در آن، فرهنگ معاصر ایران، عمدتا از خلال یازده ورودی، مطالعه و ارائه خواهد شد. این یازده مدخل برای گردآوری داده‌ها و پژوهش بر آن‌ها پیش بینی شده اند و عبارتند از: شخصیت ها (کنشگران)، نهادها، آثار، فرآیندها، رویدادها، زمان، مکان، اشیاء، مفاهیم، اسناد و سایر.

زندگینامه حسین زنده رودی

زندگی نامه:
حسین زنده رودی در ۲۰ اسفند ماه ۱۳۱۶ در تهران و در خانواده ای مذهبی متولد شد.حسین زنده رودی در سال ۱۳۳۶ وارد هنرستان هنرهای زیبای تهران شد. اولین اثر نقاشی خود را در این دوران پدید آورد.
درسال۱۳۳۷اولین نمایشگاه انفرادی آثارش را برپا کرد و در سال ۱۳۳۸ در نمایشگاه گروهی انجمن ایران و امریکا شرکت کرد و موفق به اخذ جایزه شد.
در بیست و دو سالگی به پاریس رفت و در بی ینال ۱۹۶۱۱ پاریس برنده جایزه شد و یک بورس تحصیلی به او تعلق گرفت. وی سپس در رشته هنر تحصیل کرد.
سال ۱۹۶۰ سرآغاز زندگی هنری زنده رودی است وی در این سال “مکتب سقاخانه” را پایه گذاری کرد او بی تردید از مهمترین چهره‌های مکتب سقاخانه محسوب می‌شود .
پسازپایان تحصیلات به ایران بازگشت و آثارش را در “آتلیه کبود” به نمایش گذاشت و از آن پس در نمایشگاههای متعددی در اروپا و امریکا شرکت کرد.
او از بنیانگذاران مکتب سقاخانه و پیشگامان شیوه نقاشی خط در ایران است و با استفاده از نمادهای هنر سنتی ایران و همچنین خوشنویسی روشی تازه را در هنرهای تجسمی ایران بوجود آورد حسین زنده رودی در سال ۱۳۵۱ قرآنی نفیس با طرح های رنگی از طرف انتشارات “کلوبکتاب”درپاریس منتشر کرد که جایزه ی “زیباترین کتاب در سال جهانی کتاب” از طرف یونسکو به آنها تعلق گرفت . حسین زنده رودی از ابتدا نقاشیهای خود را با اعداد و حروف و تکرار آنها  خلق کرد.  در آثار و چهار عنصر آب،خاک باد و آتش مورد توجه قرارگرفته اند . هنرشناس فرانسوی ژان کلود کاری معتقد است : “گام نهادن در آثار زنده رودی به معنای ترک اشکال و محیطی است که بطور معمول در آن زندگی میکنیم .
در چهارمین حراج بین المللی کریستی (۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۷) که در دبی برگزار شد . تابلو نقاشی خط چهارباغ حسین زنده رودی به مبلغ یک میلیون و ۶۰۰ هزار دلار فروخته شد که رکورد گرانترین تابلو نقاشی مدرن در تاریخ نقاشی ایران و گرانترین تابلو نقاشی حراج کریستی تا آن زمان می باشد . باید یادآور شد فرم هایی که او خلق می کند هرگز فرم های تصادفی و بی جهت نیستند .اینها غالب اوقات منشا دینی دارند . به عنوان مثال طرح بسیار خلاصه شده یک پیکر بی سر ، یادآور سوگنامه حسین بن علی (ع) و دست های بسته نماد دست های بریده حضرت عباس (ع) در کربلا می باشد . در مورد نشانه هایی که آثارش را از آنها مشحون می سازد ، باید گفت که همه متضمن معنایند . زیرا پاره ای از سوره های قرآن و برکشیده هایی از اشعار حافظ ، سعدی و خیام ، حتی لعن و نفرین ها و طعنه های عامیانه یا حتی واژگان و ارقامی ساده هستند و همه چیزی نیست جز خوشنویسی ایرانی که زنده رودی تفسیر می کند . هنگامی که زنده رودی در پاریس اقامت گزید جنبش لِتِریسم هنر در اوج بود . لتریست ها با تاکید بر جلوه های بصری حروف کلمات و علایم فارغ از بار معنایی متداولشان می کوشیدند بدان ها کارکرد بیانی و ارتباطی بخشند . در این جو هنری بود که زنده رودی عناصر هندسی و تصویری آثار قبلی اش را کنار گذاشت و صرفا به خط نگاری روی آورد : تکرار موزون جملات هجا ها و حروف و … نقاش ایرانی با استفاده هوشمندانه از امکانات الفبای عربی/فارسی بزودی توانست جای خاصی در میان گرایش های پیشتاز پیدا کند . او با عدول از قواعد مرسوم خوشنویسی،تمامی کوشش خود را در بررسی ماهیت بصری عناصر نگارشی و نیز جنبه های گوناگون دلالتگری آنها متمرکز می سازد
آثار حسین زنده‌رودی در موزه‌های متعددی نگهداری می‌شود.[۱] سه دهه پس از انقلاب گالری هما نخستین بار آثار این هنرمند را در کلکسیون‌های مختلفی در معرض دید علاقه مندان قرار داد. از جمله این دوره‌ها می‌شود به نمایش سری مهرهای زنده رودی در این گالری در همکاری با فریدون آو اشاره کرد.[۲][۳] بریتیش می‌وزیم در اردیبهشت ۱۳۹۲ بزرگداشتی به احترام این هنرمند و با سخنرانی ونیا پورتر برگزار کرده است.[۴]
او از پیشگامان شیوه نقاشی خط در ایران است و با استفاده از نمادهای هنر سنتی ایران و خوشنویسی، روشی تازه را در هنرهای تجسمی ایران پدیدآورد.
آثار زنده رودی در موزه هنرهای معاصر تهران، موزه هنرهای زیبا،موزه جهان نما، موزه هنرهای معاصر کرمان،موزه هنرمدرن پاریس،موزه هنرمدرن نیویورک،موزه هنرهای مدرن آلبرگ دانمارک،موزه رتردام هلند،مرکز ژرژپمپیدو،مرکزتورین،مرکز فرهنگی مالمو درسوئد وبسیاری از مجموعه های خصوصی در ایران و خارج از کشور نگهداری می شوند.همچنین دایره المعارف هنر گران لاروس، فرهنگ هنر مدرن معاصر(انتشارات هازان) وفرهنگ جامع نقاشی اوربر بخشی را به معرفی حسین زنده رودی اختصاص داده اند.

جوایز۱۳۳۷-انجمن ایران و آمریکا، تهران
• ۱۳۳۹- جایزه اول نمایشگاه دو ساله پاریس
• ۱۳۴۰- جایزه نمایشگاه دو ساله پاریس
• ۱۳۴۱- جایزه نمایشگاه دو ساله ونیز
• ۱۳۴۲- نشان افتخار از نمایشگاه دو ساله سائوپائولو، برزیل
• ۱۳۴۹- نشان افتخار مرکز بین‌المللی تحقیقات زیبایی‌شناسی تورین، ایتالیا
• ۱۳۵۰- انتخاب به عنوان یکی از ده هنرمند زنده معاصر در منتخب نقد منتشر شده توسط نشریه فرانسوی «شناخت هنر»[۹]